26 sierpnia 1864 r. do portu Wilmington w Karolinie Północnej powrócił rajder CSS Tallahassee. Podczas krótkiego rejsu zdobył lub zniszczył 33 statki, siejąc panikę u wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Zachęcony tym sukcesem sekretarz marynarki wojennej Konfederacji Stephen Mallory postanowił pójść za ciosem i skierować na te wody nowy krążownik.

Latem czwartego roku wojny secesyjnej konfederackiej marynarce wojennej brakowało okrętów do prowadzenia działań krążowniczych, które przyniosły jej dotąd tak wiele spektakularnych sukcesów. W czerwcu 1864 r. sprzedano Georgię i utracono w walce Alabamę, a Rappahannock tkwił w Calais, zatrzymany przez władze francuskie. Przeciwko liniom komunikacyjnym unionistów operowała już tylko Florida. Ponieważ coraz trudniej było pozyskać odpowiednie jednostki w stoczniach europejskich, uwagę Mallory’ego zwróciły łamacze blokady, w tym szybkie, dwuśrubowe parowce Atalanta i Edith. Pierwszy z nich wszedł do służby w CS Navy pod nazwą Tallahassee, drugi zaś – jako Chickamauga.